Onyedi – Şiir

Yaşım onyedi
Adresim
yetimhaneydi
Ve yarın
doğduğum gündü

A’mâ yüreğim pencereden
Zifiri karanlığı delerek
Gelecek ışığı bekleyedursun
Dipsiz bir kuyuya bağırsam
Çıkar mı içinden Yusuf
Kimsesiz de olmayı
öğretir mi

Kaldırımların dövdüğü
Çocukluğum
Sokak lambalarında
Şifa ararken
yetişir mi Hızır
İmdada
Tutar mı ruhumu
Uçurum kenarında

Yürüyesim var çölü
baştan başa
Rastlaşırız diye
Mecnun’la
Belki gösterir
Arayarak yanmayı
Yanarak olmayı

Yaşım onyedi
Adresim
yetimhaneydi
Ve yarın
doğduğum gündü

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir